به نام تنها آفریننده ی یاس های سپید و نیلوفران آبی...*
قایقی شکسته، میان دریا...به نام تنها آفریننده ی یاس های سپید و نیلوفران آبی...*
قایقی شکسته، میان دریا...سوته دلان
قلب خسته
دیگر پس از تو
این زندگی در چشم من جز غمسرا نیست
دیگر پس از تو
از شعر بودن،در من صدا نیست
دیگر کبوترها همه بشکسته بالند
دیگر اقاقیها همه افسرده حالند
دیگر صفای عشق ها از خانه پر زد
دیگر نوای مهرها در گوش من نیست
جغد پلید غربت از هر سو به بامم پر کشیده
با وای وای شوم خود، بر کاغذ دل
طرحی ز کابوس شکستن ها کشیده
آئینه دل از هجرت غمگین تو درهم کشیده
چشمان معصوم، در انتظار رجعت سبز نگاهت، بر در نشسته
تصویر تاریک شب سرد جدائی، روی دو بال مرغ بختم نقش بسته
من مانده ام، با کوله باری از توهم
من مانده ام با خواب های پر ز تشویش
من مانده ام تنها و بی کس، بیگانه از خویش
وز غرش بیداد می لرزد تن من
برگرد، برگرد
تا با نوازشهای چشمان سیاهت،
مرهم نهی بر قلب خسته، مرهم نهی بر قلب خسته ...
"علی طلوع"
برای آنکه که قلبم تنها برای او می تپد ...
مادر ای فروغ جاودانی
ای سراپا مهربانی
ای همیشه در من جاری
دوستت دارم ...
شقایق
پیداست هنوز شقایق نشدی ...
زندانی زندان دقایق نشدی ...
وقتی که مرا از دل خود می رانی ...
یعنی که تو هیچ وقت عاشق نشدی ...
زرد است که لبریز حقایق شده است ...
تلخ است که با درد موافق شده است ...
شاعر نشدی وگر نه می فهمیدی ...
پاییز بهاریست که عاشق شده است
افسوس ...
افسوس که عشق جاودانه نیست
عشق گل سرخی ست
که طاقت طوفان را ندارد
عشق خاطر سبز است
که از آمدن پاییز میترسد
خدایا !
خدایا !
من در کلبه ی فقیرانه ی خود
چیزی را دارم که تو در عرش کبریایی خود نداری
من چون تویی دارم و تو چون خودی نداری
خدا هست
مردی برای اصلاح سر و صورتش به آرایشگاه رفت. در بین کار گفتگوی جالبی بین آن ها در گرفت. آن ها در رابطه با موضوعات و مطالب مختلف بحث کردند. وقتی به موضوع خدا رسید، آرایشگر گفت: من باور نمی کنم خدا هم وجود داشته باشد. مشتری پرسید: چرا باور نمی کنی؟ آرایشگر جواب داد: کافیست به خیابان بروی تا بدانی چرا خدا وجود ندارد. به من بگو اگر خدا وجود داشت این همه مریض می شدند؟ بچه های بی سرپرست پیدا می شد؟ اگر خدا وجود می داشت نباید درد و رنجی وجود داشت. نمی توانم خدای مهربانی را تصّور کنم که اجازه می دهد که این همه درد و رنج وجود داشته باشد. مشتری لحظه ای فکر کرد اما جوابی نداد؛ چون نمی خواست جر و بحث کند. آرایشگر کارش را تمام کرد و مشتری از مغازه بیرون رفت. به محض این که از مغازه بیرون آمد مردی را دید با موهای بلند و کثیف و ریش اصلاح نکرده، ظاهرش کثیف و به هم ریخته بود. مشتری برگشت و دوباره وارد آرایشگاه شد و به آرایشگر گفت: میدانی چیست؟! به نظر من آرایشگرها هم وجود ندارند! آرایشگر گفت: چرا چنین حرفی می زنی؟ من اینجا هستم من آرایشگرم، همین الان موهای تو را کوتاه کردم. مشتری با اعتراض گفت: نه آرایشگر ها وجود ندارند چون اگر وجود داشتند هیچکس مثل مردی که بیرون است، با موهای بلند و کثیف و ریش اصلاح کرده پیدا نمی شد. آرایشگر: نه بابا! آرایشگر ها وجود دارند؛ موضوع این است که مردم به ما مراجعه نمی کنند. مشتری تایید کرد: دقیقا نکته همین است. خدا هم وجود دارد! فقط مردم به او مراجعه نمی کنند و دنبالش نمی گردند؛ برای همین است که این همه درد و رنج در دنیا وجود دارد.